Paul de Elwedritsch

Paul - de Elwetritsch is een unieke en hoogwaardige decoratieve figuur voor binnen of buiten. 

Een blikvanger voor huis, tuin, terras of balkon.

Het Elwedritsch beeldje is gemaakt van artificiële steen en is weerbestendig. 

Paul de Elwetritsch is vervaardigd in hoge kwaliteit en handgeschilderd.

De afmetingen van de Elwedritsch figuren:

Paul 20

Hoogte: 20 cm

Breedte: 15 cm

Diepte: 18 cm

Gewicht: 660 g

Paul 50

Hoogte: 50 cm

Breedte: 38 cm

Diepte: 45 cm

Gewicht: 4 kg

"Ik werd plotseling wakker in deze grot."

"Wat is hier aan de hand? Waar ben ik? Wie ben ik?"

Karakter: Grappig, verlegen, dicht bij de natuur, openhartig, onhandig, diervriendelijk

Paul is een grappig vogeltje, meer precies: een Elwedritsch. Hij is openhartig en een beetje onhandig. Hij verkent graag de natuur met zijn grote bolle ogen.

Duizenden jaren geleden raakten vogelachtige wezens verdwaald in een dichte jungle en werden ze gered van een hevige storm door boskobolden en elven. De twee verschillende volkeren konden het goed met elkaar vinden en konden veel van elkaar leren. Toen de vogelwezens steeds langer bij de kobolden en elfen bleven en er steeds meer vriendschap ontstond, namen ze samen de beslissing om voor altijd bij elkaar te blijven en een nieuw volk te stichten.

Hierdoor ontstond een nieuw, fantastisch volk, genaamd de "Elwedritschen". 

Er moet ook worden opgemerkt dat er in de loop van de evolutie talrijke ondersoorten zijn ontstaan, die aanzienlijk kunnen verschillen van de oorspronkelijke stam. Er zijn uit de overlevering oude verhalen bekend van een Noordse stam van de Dritschen, die niet zouden afstammen van elven maar van boskobolden en naar verluidt meer het uiterlijk hebben van een bunzing. In oude legendes wordt zelfs gesproken over Dritschen met het uiterlijk van een gier, die zouden kunnen worden toegewezen aan de zuidelijke stammen.

Onze lokale Elwetritsch paste zich perfect aan de omstandigheden van het bos en de wijngaarden aan en bouwde een functionerende infrastructuur op.

Ze bouwden hun schuilplaatsen in verborgen rotsgrotten en meters diepe ondergrondse tunnels, waardoor ze onopgemerkt bleven voor mensen. Vele eeuwen van zorgeloosheid en vreugde gingen voorbij zodat deze vrolijke wezens uit het menselijk geheugen leken te verdwijnen.

Het geheime bestaan van de Elwedritschen scheen niemand meer te kennen. Slechts een kleine groep ingewijde stropers jaagt op de Elwedritsch, want hun snavels en staarten beloofden eeuwige jeugd en dus onsterfelijkheid.

Volgens de overlevering zou op een gegeven ogenblik de oude koning der Elwetritschen het ei, waaruit later Paul zou uitkomen, hebben verstopt in een magische grot, toen hij van een boodschapper hoorde dat de stropers hun geheime locatie zouden hebben ontdekt en nu op de zeldzame wezens gingen jagen.

Ontelbare jaren gingen voorbij, een ijstijd kwam en ging, het werd weer warmer en er roerde nog steeds niets in dit ei. Totdat op een dag, veroorzaakt door de magische straling van een bloedmaan, het ei groter en groter werd en een klein, grappig vogelwezen uit zijn schaal barstte en uitkwam.

Het volk der Elwedritschen voelt zich het meest thuis in ongerepte bossen met zandsteenrotsen en in wijngaarden.

Dichte ondergroei en wijnstokken bieden de beste omstandigheden om hun nesten te bouwen.

Verder voelen ze zich zowat overal op hun gemak, waar ze ook zijn, zolang ze ongestoord en onopgemerkt kunnen blijven.

Veel van hun stammen zijn te vinden in zonnige gebieden waar de wijnstokken groeien en op rotsformaties.

Ze worden omschreven als rustige, sociale en vriendelijke wezens. Hun groot festival vindt één keer per maand plaats bij volle maan. Dan wordt een week lang een groot uitbundig feest gehouden waarop alle bosbewoners zijn uitgenodigd. Er wordt gedanst, gegeten, gedronken en vooral gelachen.

Een Elwedritsch eet een vegetarisch dieet, bij voorkeur zaden, paddenstoelen, wortels, wilde bessen en wijndruiven.

Aangezien er verschillende schrijfwijzen van het mythische wezen uit de Pfalz-regio bestaan, hebben wij besloten om Elwedritsch en Elwetritsch afwisselend te schrijven om een evenwicht tussen beide termen te waarborgen.